Nog meer over de wethouder

Van de site an Aedes

‘Wethouder Rotterdam bagatelliseert corporatie-investeringen’
27 augustus 2007
De Rotterdamse corporaties PWS, Com.Wonen en Woonstad vragen zich in een open brief aan het Rotterdamse college af of het stadsbestuur de ingeslagen weg van duidelijke afspraken en goede samenwerking verder wil gaan. De corporaties reageren hiermee op uitspraken van wethouder Schrijer in NRC Handelsblad en het Radio 1-journaal.
Schrijer wekt de indruk dat de corporaties lastige samenwerkingsparters zijn en te weinig investeren in achterstandswijken. ‘Dat is feitelijk onjuist’, aldus de corporaties. ‘Hij bagatelliseert daarmee onze prestaties. Zonder te overdrijven kunnen we stellen dat het daarbij gaat om investeringen van vele miljoenen op jaarbasis. Zo werken wij in het Oude Noorden, de wijk die de wethouder als voorbeeld neemt, al sinds 2004 samen op basis van prestatieafspraken met de gemeente.’
Bij die investeringen nemen de corporaties grote financiële risico’s, die geen enkele projectontwikkelaar neemt. ‘En wij nemen onrendabele investeringen, als dat nodig is, voor lief. Dat hoort bij onze rol als maatschappelijk ondernemer.’ Ook stellen de corporaties zich garant voor investeringen, als de gemeente daardoor een project sneller kan afronden en minder risico’s loopt.
De drie onderschrijven in de open brief de opvatting dat bij succesvolle wijkontwikkeling in drie pijlers wordt geïnvesteerd; fysiek, sociaal en economisch. Het is echter een ontwikkeling van lange adem: ‘In veel wijken, werken wij al jaren aan deze pijlers. Misschien is het nog geen prachtwijk, maar de bewoners zien al duidelijk verschil. Wij willen graag onze inzet voortzetten, samen met alle partners die daarbij nodig zijn.’ De corporaties willen dan ook doorgaan met de gemaakte afspraken en samenwerken. ‘Dat is beter voor de bewoners en beter voor de stad.’

Nog meer over de verkeerde keuzes van Vogelaar

Uit het Fries Dagblad van 27 augustus 2007

maandag, 27 augustus 2007, Regio
‘Prachtwijken’
‘Meer Leeuwarder wijken op lijst Vogelaar ’
De kritiek van de drie Amsterdamse onderzoekers op de selectie van minister Vogelaar is niet nieuw. Al direct na de bekendmaking van de veertig wijken was er commentaar. Waarom had Vogelaar juist die wijken gekozen en niet andere? Sommige steden vonden een gekozen wijk helemaal geen probleemwijk, sommige wijken die niet op de lijst stonden vonden zichzelf juist wél een probleemwijk. Ook in Leeuwarden zorgde de selectie aanvankelijk voor verbazing. Verantwoordelijk wethouder Sluiter had eerder een andere wijk verwacht verklaarde hij, bijvoorbeeld de Vrijheidswijk.
Leeuwarden - Minister Vogelaar heeft de veertig wijken waarin zij miljoenen wil steken om ze om te toveren in ‘prachtwijken’, verkeerd gekozen. Dat zeggen drie onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam die de totstandkoming van de lijst van veertig wijken onderzochten. Als Vogelaar betere selectiecriteria had toegepast, waren er meer wijken van Leeuwarden op de lijst gekomen.
Op dit moment staat alleen Heechterp/Schieringen op de lijst van Vogelaar. Op basis van betere criteria zouden andere wijken in Leeuwarden ook in aanmerking komen voor de miljoenensteun, zegt onderzoeker Sako Musterd in een toelichting. ,,Ik weet niet precies hoeveel of welke. Maar in Leeuwarden komen op basis van onze criteria meer wijken in aanmerking.”
‘Oude huizen; rijke wijk’
Bij het selecteren van een probleemwijk kijkt Vogelaar onder meer naar het soort huizen die er in een buurt staan. Wijken die in aanmerking komen, moeten veel kleine, oude en goedkope woningen bevatten. De onderzoekers vinden dat raar. ,,De meest welvarende wijken in Nederland bestaan uit woningen van vóór 1970. Kleine woningen in de binnenstad en kleine woningen voor oudere huishoudens vinden doorgaans gretig aftrek. Een wijk met goedkope, kleine en wat oudere woningen is ons inziens niet noodzakelijkerwijs hulpbehoevend”, zo schrijven zij in een artikel in het onafhankelijke vakblad Tijdschrift voor de Volkshuisvesting.
Een van de andere indicatoren die Vogelaar gebruikt om wijken te selecteren is verhuisbereidheid. Ook dat is geen factor die per se wijst op achterstand van de wijk, vinden de onderzoekers. ,,Een hoge verhuisfrequentie hangt in de eerste plaats samen met de levensfase waarin de huishoudens van de wijk zich bevinden. Bovendien kunnen wijken met aanzienlijke sociaal economische achterstanden juist gekenmerkt worden door een sterk saamhorigheidsgevoel en een hoge mate van naar binnen gerichtheid, waardoor de verhuisgeneigdheid er laag zal zijn.”
Het opleidingsniveau, een van de andere criteria, is wel relevant, maar verkeerd onderzocht. ,,Respondenten wordt gevraagd het aantal mensen met een lage opleiding in de straat te schatten. Wij zijn van mening dat deze meting niet voor de wijkenselectie mag worden gebruikt.” Door de wijken op de gekozen wijze te selecteren, bereikt Vogelaar slechts een klein deel van de arme wijken in Nederland, stelllen de onderzoekers.
.

Woningcorporaties ergeren zich aan wethouder Schrijer

Op TV Rijnmond.nl d.d. 27 augustus 2007


Corporaties geërgerd door Schrijer
Drie grote woningcorporaties in Rotterdam hebben een boze brief gestuurd naar wethouder Karakus vanwege uitspraken van diens collega Schrijer in NRC Handelsblad van vrijdag. Volgens Schrijer besteden woningcorporaties te weinig geld aan het opknappen van achterstandswijken.
uitgegeven: 10:08 27-08-2007 gewijzigd: 10:08 27-08-2007
Schrijer hoopt dat het kabinet de plannen voor een heffing op de vermogens van de woningcorporaties doorzet. Hij hoeft dan niet steeds te onderhandelen met de woningcorporaties, maar kan putten uit een centraal fonds.De woningcorporaties Com.wonen, PWS en Woonstad Rotterdam hebben zich zo geërgerd aan die uitspraken, dat ze een open brief hebben geschreven. Volgens de corporaties wekt de wethouder ten onrechte de indruk dat er niet goed met hen samen te werken valt en dat ze te weinig investeren in de achterstandswijken. De wethouder laat in een reactie weten dat zijn uitspraken niet betrekking hebben op de Rotterdamse woningbouwverenigingen en dat de samenwerking met hen juist goed is.

Het artikel is hier te lezen of hieronder:

Dief’ Bos moet het geld laten rollen
Strijd tussen rijk en arm om vermogens woningcorporaties
Gemeenten zien het gemak van een centraal fonds voor de aanpak van probleemwijken. De woningcorporaties willen hun vermogens niet afdragen aan dit ‘Bosfonds’.
Door onze redacteur Jeroen Wester
Den Haag, 24 aug.

„Bos besteelt de samenleving van Pijnacker Nootdorp” en „Huurder de dupe van Heffing Bos”. Het slotoffensief van woningcorporaties om een heffing op hun vermogen te voorkomen is venijnig. Terwijl vertegenwoordigers van de corporaties dagelijks onderhandelen met minister Vogelaar (Wonen, Wijken, Integratie, PvdA) over hun bijdrage aan de plannen om van 40 probleemwijken ‘prachtwijken’ te maken, richten zij hun aanval op Bos (Financiën, PvdA).
Vrijwel vanaf het moment dat Vogelaar haar plannen lanceerde om achterstandswijken te verbeteren is er onenigheid over wie de rekening betaalt – niet alleen tussen het kabinet en de sector, maar ook binnen het kabinet zelf. Bos wil de corporaties in de kabinetsperiode jaarlijks 750 miljoen euro laten betalen om daar de komende tien jaar de wijkverbetering van te betalen. Maar volgens koepelorganisatie Aedes worden die middelen misbruikt om een gat in de Rijksbegroting te dichten. Als via een speciale heffing geld in een nieuw op te richten fonds wordt gestort, zou eenvoudig sprake zijn van eigendomsoverdracht. En dat gaat de corporaties een stap te ver. „Wij werken absoluut niet mee aan zo’n fonds. Wij willen geen Bosfonds”, zegt voorzitter Willem van Leeuwen van Aedes. De brancheorganisatie zal desnoods procederen tot het Europese hof om zo’n heffing te voorkomen.
Het vermogen van corporaties is de afgelopen jaren sterk gestegen, maar dat komt mede doordat zij volgens critici onvoldoende hebben gebouwd. „De corporaties spreken van ‘ons’ geld”, zegt wethouder Dominic Schrijer (PvdA) van Rotterdam. „Maar hun vermogen is opgebouwd uit de publieke middelen. Zij hebben te weinig geïnvesteerd in de achterstandswijken en mede daardoor zo’n rijkdom opgebouwd.”
In de wandelgangen wordt gesteld dat Vogelaar al eerder vrijwel rond was met de corporaties, maar dat minister Bos haar naar de onderhandelingstafel terugstuurde voor een beter resultaat. Het ministerie van VROM wil hier niet op ingaan. Wel wordt erkend dat Bos betrokken is bij de onderhandelingen met de corporaties vanwege „de financiële kant van het verhaal.”
Wethouder Schrijer hoopt vurig dat er een heffing en een centraal fonds komt van waaruit snel zaken kunnen worden gedaan. „Het klinkt allemaal heel sympathiek, die lokale aanpak van de corporaties. Wij hebben in Rotterdam 23 postcodegebieden die centraal staan om daar de wijken te verbeteren. Als ik voor al die gebieden iedere keer afzonderlijk aan de onderhandelingstafel moet gaan zitten, ben ik jaren bezig. Alleen al in het Oude Noorden van Rotterdam heb ik met drie corporaties in één postcodegebied te maken. Wij willen na Prinsjesdag gewoon geld van Den Haag om snel vaart te maken in de wijken”.
Volgens Schrijer is de bron van alle problemen het grote verschil tussen rijke en arme corporaties en tussen corporaties met veel en corporaties met weinig projecten. „Hoe kan je makkelijk schuiven tussen daar waar geld zit, en daar waar geld nodig is? Geld moet rollen en dat is de afgelopen jaren nu juist niet gebeurd. Centrale regie vanuit Den Haag is juist hard nodig om de boel vlot te trekken.”
De corporaties maken een eenvoudige rekensom. Op 2,5 miljoen huurwoningen vertaalt een ‘Bosheffing’ zich in 300 euro per woning. Dat kost de individuele corporatie al snel miljoenen euro’s waardoor er minder in gewone wijken geïnvesteerd kan worden. „Met het ‘Bosfonds’ wordt de bouw van sociale woningen vakkundig om zeep geholpen”, stelt directeur Lambert Greven van corporatie Rondom Wonen uit de Haaglanden.
In de discussie over de kosten van wijkverbetering speelt de afgeblazen huurliberalisering nog een prominente rol. De corporaties zeggen financieel getroffen te worden doordat het huidige kabinet afziet van de liberalisering van de huurmarkt. De tarieven worden niet vrijgegeven, maar de huren zullen de inflatie volgen. Volgens Van Leeuwen van Aedes heeft Vogelaar al erkend dat 250 van de gewenste 750 miljoen per jaar kan worden weggestreept voor de tegenvallende huurinkomsten van corporaties. Volgens die redenering zouden de onderhandelingen tussen het kabinet en de corporaties zich vernauwd hebben tot een half miljard per jaar.
Voor Jan Schuil van woningcorporatie Pre Wonen uit Beverwijk is de discussie overzichtelijk. „Als we straks toch met een heffing worden geconfronteerd gaan we eigenlijk weer terug naar de oude subsidieregeling.” In de jaren negentig van de vorige eeuw werden de corporaties op afstand van het Rijk gezet door alle subsidies af te schaffen en de corporaties een eenmalig bedrag te geven. „Het zou heel raar zijn om deze, toen verguisde wijze van financiering in ere te herstellen.” Maar misschien is dat ook precies wat het huidige kabinet eerder voor ogen staat.

Probleemwijken volgens 18 criteria... vijf onbruikbaar

Uit de NRC van 25 augustus 2007

Probleemwijken ‘slecht gekozen’
Door een onzer redacteuren
Rotterdam, 25 aug. De veertig wijken van minister Vogelaar (Wonen, Werken en Integratie, PvdA) zijn niet goed gekozen. Dat stellen drie onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam.

Enkele buurten in de veertig wijken horen volgens de onderzoekers tot de beste van Nederland. Het is de eerste wetenschappelijke kritiek op de lijst van veertig wijken die extra geld moeten krijgen van het kabinet. Eerder kwam er al kritiek van verschillende gemeenten.
De critici, hoogleraar sociale geografie Sako Musterd en twee medewerkers, stelden een nieuwe lijst op die volgens hen beter weergeeft wat de probleembuurten zijn. Vijftien van Vogelaars veertig wijken ontbreken op deze lijst. Ook staan er buurten op die Vogelaar juist niet koos. Deze liggen in Nijmegen, Leeuwarden, Den Haag, Uden, Hilversum, Maastricht, Utrecht, Helmond, Tilburg en Arnhem, en Amsterdam.
Vogelaar verdeelde Nederland in postcodegebieden en paste daar achttien criteria op toe, zoals gemiddeld inkomen, percentage werkenden en ervaren overlast. De veertig wijken die het ‘slechtst’ scoorden, kwamen op de lijst. In deze wijken dreigt het gevaar van „toenemende tweedeling”, schreef Vogelaar de Tweede Kamer.
Maar volgens de onderzoekers zijn vijf van de achttien criteria onbruikbaar voor het meten van achterstanden, zo schrijven zij in het Tijdschrift voor de Volkshuisvesting. Zo weegt Vogelaar het aantal kleine, voor 1970 gebouwde en goedkope woningen mee. Maar grote aantallen van zulke woningen wijzen niet op achterstand, stellen de onderzoekers.
De meest welvarende wijken in Nederland bestaan uit huizen van voor 1970. Ouderen willen graag kleine woningen en oude huisjes in binnensteden zijn geliefd. Sociale huurwoningen zijn niet per se een bron van sociale problemen. Vogelaar gebruikt ook ‘verhuisgeneigdheid’ en aandeel ‘huishoudens met lage opleiding’ als criteria. Ook die schrapten de onderzoekers bij hun selectie. Verhuisgeneigdheid hoeft volgens hen niet op achterstand te wijzen en arme wijken kennen juist vaak een groot saamhorigheidsgevoel.

Gevolgen voor sloop???

Uit het Algemeen Dagblad van dinsdag 21 augustus

Blijdorp eindelijk beschermd stadsgezicht
ROTTERDAM
Het heeft een tijdje geduurd, maar binnenkort worden de wijken Blijdorp en Bergpolder daadwerkelijk uitgeroepen tot beschermd stadsgezicht.
Al vanaf 2002 circuleert het voorstel in de ambtelijke mallemolen (van gemeente naar ministerie naar Gedeputeerde Staten en terug), maar de gemeenteraad neemt komende vergadering een definitieve beslissing. De status beschermd stadsgezicht moet vooral de sfeer van de wijk beschermen; het totaalbeeld dat wordt bepaald door straten, pleinen, bruggen en bomen. Zo is moderne hoogbouw voortaan taboe, maar worden ook kleine details vastgelegd in het bestemmingsplan. In Bergpolder zijn bijvoorbeeld de stalen kozijnen bijzonder. Deze kunnen niet meer zo makkelijk worden vervangen door kunststofkozijnen. Dat is duurder, maar panden uit een beschermd stadsgezicht komen sneller in aanmerking voor subsidie van het Rotterdams Restauratiefonds. Enkele delen van Blijdorp en Bergpolder zijn uitgesloten van het beschermd stadsgezicht, een uitzondering is gemaakt voor toekomstige ontwikkelingen aan de Hofpleinlijn en Diergaarde Blijdorp. Rotterdam is druk in de weer om delen van de stad voor te dragen als beschermd stadsgezicht. De primeur viel in 1969 ten deel aan Historisch Delfshaven. Tien jaar later volgde het Scheepvaartkwartier. De laatste jaren zijn er veel bij gekomen. In 2000 een deel van Kralingen en daarna het Noordereiland. Als het aan de gemeente ligt, worden na Blijdorp-Bergpolder ook enkele Rotterdamse singels en wijken zoals Heijplaat en Vreewijk uitgeroepen tot beschermd stadsgezicht. Dit laatste heeft overigens gevolgen voor de sloopplannen van corporatie Com.wonen.Bij een rondgang van deze krant eerder in Bergpolder bleek dat de bewoners daar verheugd zijn over het nieuws. Zij koesteren hun rustige buurtje, dat veelal werd omschreven als een ‘oase’ in de drukke stad.